Veertien Atjehers waren plotseling

Veertien Atjehers waren plotseling de bossen in verdwenen met wapen en vol wrok. Dat gebeurde tijdens Kranenburgs controleurschap. In het kader van de voortshrijdende pacificatie en met het oog op bezuiniging, had het Gouvernement de Onderafdeling Lho’-Nga, waar een controleur zat, bij die van Kota Radja gevoegd, waar Kranenburg al zat. Zodoende was het bestuursressort voor een controleur, Kranenburg, veel groter geworden. De afstand van Kota Radja via Lhong tot Poedeng en het meest zuidelijke punt,nl. de grens met de Onderafdeling Lam No (Daja), bedroeg zo’n 85 km door oerbos en over bergen, een moeilijk traject. Daar hadden de ‘heren’ profijt van getrokken. Na vier maanden was de opstand gedempt. In deze kwestie was tTeukoe Rajeu, het waarnemend Sagihoofd, een grote steun geweest voor Kranenburg.
Nu had men vernomen, dat Teukoe Rajeu ziek lag. De oudeman wooden in Lam Soedjen,vlakbij Lhong. Nu boerema toch naar Poedeng ging om de schakel officier aldaar te spreken, wilde hij en passant Teukoe Radja bezoeken. De oude man was een loyaal hoofd en dat was in dit roerige gebied een belangrijke factor. Daarbij was het nuttig zich te laten zien in dit verafgelegen wat onherbergzame Lhong. Het werd geen tournee, wel een forse rit voor Boerema, die diezelfde avond weer in Kota Radja wilde zijn, dit in verband met zijn ellendige malaria...
Met de raampjes neergedraaid, zodat de wind vrij spel had en met de ellebogen over de rand van het portier geleund, tuften zij, begeleid door het geronk van de motor, door het weelderige groene landschap. De Ford passeerde een vervallen benteng, een overwoekerd stuk ronde muur, die herinnerde aan de meedogenloze Atjeh-oorlog die hier van 1873 or 1913 had gewoed.