Wat verstaat men precies onder Ethi

Wat verstaat men precies onder Ethische Politiek?
In 1901 werden de ethische ideeën omgezet in officiële overheidspolitiek. De Ethische Politiek bestond uit een reeks beleidsmaatregelen die kunnen worden geschaard onder drie noemers: (1) welvaartspolitiek voor de inheemse bevolking van Nederlands-Indië; (2) meer onderwijs voor de inheemse bevolking; (3) be- perkte deelname aan het overheidsbestuur door de inheemse bevolking. Het kan worden beargumenteerd dat de Ethische Politiek ook een imperialistisch streven in zich had, oftewel dat het ethische beleid samenhing met de expansie van het Nederlandse gezag in de Indonesische archipel tussen 1894 en 1918. Deze samenhang behoeft enige toelichting.
Zowel welvaartspolitiek en andere vormen van ethisch beleid, als de pacificatie van nog niet beheerste Buitengewesten, zijn uitingsvormen van ver- sterkt overheidsingrijpen en westerse organisatiedrang. Daarbij werd ‘opheffing’ van inheemse volkeren soms als argument gebruikt voor militair optreden. De belangrijkste denkers in de ethische richting, zoals Brooshooft, Van Deventer en ook Multatuli, waren niet tegen de Nederlandse gezagsuitbreiding in de Indonesische archipel.[6] Kritiek op wantoestanden onder het inheemse gezag, en het geloof dat Nederlandse inbreng hier verbetering en rechtvaardigheid zou brengen, maken duidelijk dat ‘ethisch’ denken niet verward moet worden met een anti-koloniale houding, maar integendeel dikwijls juist een intensivering van de koloniale relatie nastreefde.

Hasil (Bahasa Indonesia) 2:

Apa sebenarnya di bawah Politik Etis?
Pada tahun 1901, ide-ide etika diubah menjadi kebijakan resmi pemerintah. Politik Etis terdiri dari serangkaian kebijakan yang dapat dikelompokkan di bawah tiga judul: (1) kebijakan kesejahteraan bagi penduduk pribumi Hindia Timur Belanda; (2) pendidikan yang lebih bagi masyarakat adat; (3) partisipasi terbatas di pemerintahan dengan masyarakat adat. Hal ini dapat dikatakan bahwa Politik Etika juga memiliki usaha imperialistik dalam dirinya sendiri, atau kebijakan etika terkait dengan perluasan kekuasaan Belanda di kepulauan Indonesia antara tahun 1894 dan 1918. Hubungan ini memerlukan beberapa penjelasan.
Kedua kebijakan kesejahteraan dan bentuk lain dari kebijakan etis, sebagai pasifikasi tidak menguasai luar Jawa adalah ekspresi dari intervensi pemerintah memperkuat dan mendorong organisasi Barat. Dengan demikian "lifting" masyarakat adat yang kadang-kadang digunakan sebagai argumen untuk aksi militer. Pemikir paling penting dalam arah etika sebagai Brooshooft Van Deventer dan Multatuli, tidak menentang perpanjangan kekuasaan Belanda di kepulauan Indonesia. [6] Kritik pelanggaran antara otoritas adat dan iman bahwa kontribusi Belanda akan membawa perbaikan ini dan keadilan, membuat jelas bahwa pemikiran 'etika' tidak harus bingung dengan sikap anti-kolonial, tetapi sebaliknya itu justru dikejar intensifikasi hubungan kolonial .