Thuis heb ik nog een ansichtkaartwa

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
waarop een kerk, een kar met paard
een slagerij J. van der Ven

Een kroeg, een jufrouw op de fiets
het zegt u hoogst waarschijnlijk niets
maar het is waar ik geboren ben

Dit dorp, ik weet nog hoe het was
de boerenkinderen in de klas
een kar die ratelt op de keien

Het raadhuis met een pomp ervoor
een zandweg tussen koren door
het vee, de boerderijen

En langs het tuinpad van mijn vader
zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
dan dat het nooit voorbij zou gaan

Wat leefde ze eenvoudig toen
in simpele huizen tussen groen
met boerenbloemen en een heg

Maar blijkbaar leefden ze verkeerd
het dorp is gemoderniseerd
en nou zijn ze op de goeie weg

Want ziet hoe rijk het leven is
ze zien de televisiequiz
en wonen in betonnen dozen

Met flink veel glas dan kun je zien
hoe of het bankstel staat bij Mien
en het dressoir met plastic rozen

En langs het tuinpad van mijn vader
zag ik de hoge bomen staan
Ik was een kind en wist niet beter
dan dat het nooit voorbij zou gaan

De dorpsjeugd klit wat bij elkaar
met minirok en beatle-haar
en joelt wat mee met beat-muziek

Ik weet wel, 't is hun goeie recht
de nieuwe tijd, net wat u zegt
maar het maakt me wat melancholiek

Ik heb hun vaders nog gekend
ze kochten zoethoud voor een cent
ik zag hun moeders touwtjespringen

Dat dorp van toen dat is voorbij
dit is al wat er bleef voor mij
een ansicht en herinneringen

Toen ik langs het tuinpad van mijn vader
de hoge bomen nog zag staan
ik was een kind, hoe kon ik weten
dat dat voor goed voorbij zou gaan

Hasil (Bahasa Indonesia) 2:

Di rumah saya memiliki kartu pos
yang gereja, kereta kuda dengan
seorang tukang daging J. van der Ven A pub, sebuah jufrouw di sepeda itu mengatakan Anda mungkin tidak tetapi di mana aku lahir desa ini, aku ingat bagaimana adalah anak-anak petani di kelas gerobak berderak di berbatu, balai kota dengan pompa memastikan jalan tanah antara jagung dengan ternak, peternakan dan sepanjang jalan kebun ayah saya melihat saya berdiri pohon-pohon tinggi saya masih kecil dan tidak tahu lebih baik maka tidak akan lulus Apa Dia hidup sederhana, ketika di rumah-rumah sederhana antara hijau dengan bunga petani dan lindung nilai Tapi rupanya mereka hidup yang salah desa telah dimodernisasi dan sekarang mereka berada di jalur yang benar terlihat peduli seberapa kaya kehidupan mereka melihat kuis televisi dan tinggal di kotak beton dengan cukup banyak kaca sehingga Anda dapat melihat bagaimana jika sofa di Mien dan lemari dengan mawar plastik dan di sepanjang jalan kebun ayah saya saya melihat pohon-pohon tinggi aku masih kecil dan tidak tahu lebih baik dari itu tidak akan pernah lulus dalam burdock pemuda desa yang bersama-sama dengan rok mini dan The Beatles-rambut dan berteriak sesuatu bersama dengan beat-musik saya tahu, itu hak mereka baik untuk waktu yang baru, hanya apa yang Anda katakan, tetapi itu membuat saya apa yang melankolis saya ayah mereka telah dikenal mereka beli terus manis untuk sen saya melihat ibu mereka melewatkan desa itu maka itu adalah lebih, ini semua yang tersisa bagi saya kartu pos dan kenangan Saat aku melewati jalan kebun ayahku pohon-pohon tinggi masih bisa berdiri saya anak, bagaimana saya bisa tahu bahwa akan lebih baik untuk pergi