De Verloren Foto: Wieteke van dort

De Verloren Foto: Wieteke van dort
Hier ziet u de trouwfoto van mijn vader Theo van Dort en mijn moeder Bernardine van Dort-Soesman op 26 Januari 1925. Nog nooit had ik deze foto gezien. In de oorlog waren we bijna alles kwijtgeraakt, we hadden alleen de foto’s over die indertijd naar de familie in Holland waren opgestuurd. Tot mijn grote blijdschap kreeg ik deze van de dame, die als getuige van het huwelijk zelf links op de foto staat met haar man. Helaas ben ik haar naam en adres kwijtgeraakt, dus wie dit echtpaar herkent en hen weet te wonen, laat het mij weten.
Voor dat echtpaar zij mijn Tante Lew met sierlijk gekruiste benen en schattige vlechten die tot koptelefoontjes zijn gespeld. Zij kon uitstekend dansen en werd later een ware charlestonspecialiste. Tante Lew was het jongste zusje van mijn moeder Bernardine.
Naast haar staat mijn Tante Usje, een zuster van mijn vader Theo. Het meisje dat daar weer naast staat in mij onbekend. En de zittende heer op de voorgrond rechts is Oom De, de man van Tante Usje. Deze staatsiefoto is volgens mij gemaakt in het oude stadhuis aan de Javastraat in Den Haag, want daar zijn mijn ouders in het huwelijk getreden.
Mijn vader Theo van Dort is in ’46 in de bersiaptijd omgekomen en later is mijn moeder hertrouwnd in Surabaya met Lout Rommelaar, mijn lieve stiefvader. Dat is de vader die ik mijn hele leven heb meegemaakt. Toen ik later deze trouwfoto in handen kreeg vond ik het ontroerend om te zien hoe mijn moeder naast mijn echte vader zo vol verwachting, maar ook vastbesloten de wereld in keken. Ze was al vanaf haar vijftiende jaar verliefd op hem en liep tenslotte weg van de kweekschool om met hem naar Indie te vertrekken.
Leukomalle details van zo’n foto in je op tenemen: het lint op het voorhoofd van Tante Lew, het wittebontje van Tante Usje, de grotestrik in het haar van het meisjenaasthaar. De seringen in het boeket van de getuige, de asparagus en oranjebloesem of lelietjes in mammie’s bruidsboeket en de bloemen in haar haar.

De Ongezondheid van Batavia

Hasil (Bahasa Indonesia) 2:

Kehilangan Foto: Wieteke dari dort
Berikut adalah pernikahan ayah saya Theo van Dort dan ibuku Bernardine van Dort-Soesman pada 26 Januari 1925. Saya belum pernah melihat gambar ini. Selama perang kita telah kehilangan hampir segalanya, kami hanya memiliki gambar-gambar di mana pada saat itu keluarga dikirim ke Belanda. Untuk sukacita saya punya wanita ini, sebagai saksi pernikahan itu sendiri yang tersisa di foto dengan suaminya. Sayangnya, saya kehilangan nama dan alamatnya, sehingga yang mengakui pasangan ini tahu bagaimana hidup mereka, biarkan aku tahu.
Selama beberapa hal Bibi saya Lew dengan kaki anggun melintasi dan kepang lucu disematkan untuk earphone nya. Dia bisa menari dengan baik dan kemudian menjadi seorang spesialis yang benar charleston. Bibi Lew adalah adik bungsu dari ibu saya Bernardine.
Sampingnya adalah bibi Usje, adik dari ayah saya, Theo. Gadis di samping yang tidak saya kenal. Dan pria duduk di depan di sebelah kanan adalah Paman, suami dari Bibi Usje. staatsiefoto ini dibuat untuk saya di balai kota tua di Jawa di Den Haag, karena orang tua saya menikah.
Ayah saya Theo van Dort meninggal di '46 dalam waktu Bersiap dan kemudian ibu saya hertrouwnd Surabaya dengan Lout Rommelaar, ayah tiri saya sayang. Itu ayah saya telah melalui seluruh hidup saya. Ketika aku terus kemudian pernikahan ini saya pikir itu menyentuh untuk melihat bagaimana ibu saya di samping ayah kandungnya saya begitu penuh harapan, tetapi juga ditentukan ditonton di dunia. Dia mulai tahun kelima belas cinta dengan dia dan akhirnya melarikan diri dari perguruan tinggi untuk pergi ke India dengan dia.
Rincian Leukomalle gambar seperti di Anda pada Tenemen: pita di dahi Bibi Lew, Putih bontje Bibi Usje, busur besar di rambut gadis di sampingnya. Lili di buket saksi, asparagus dan orange blossom dan lily di buket pengantin ibu dan bunga di rambutnya. The sakit Batavia