Op 25 december 1899 wordt mede door

Op 25 december 1899 wordt mede door toedoen van Carpentier Alting de “Provinciale Grootloge van Nederlandsch Indie” opgericht in de tempel van loge “de Ster in het Oosten". Dit vanuit de behoefte de loges in Nederlands Indië directer te verbinden. Carpentier Alting wordt Gedeputeerd Grootmeester en blijft dit tot 1906[14].

De directe aanleiding is een ongenoemde loge die bij de oprichting van een liefdadigheidsinstelling verplichtingen aangegaan is die haar financiële draagkracht te boven gaan. Zoals gebruikelijk worden de omringende loges om financiële hulp gevraagd. Loge “Prins Frederik” uit Kota Radja schrijft hierop op 15 maart 1896 een brief aan de gedeputeerd grootmeester van Nederlands-Indië, en lid van de Raad van Nederlands-Indië, G.A. Scherer, om te pleiten voor meer coördinatie. Zo nodig zou dit gedaan moeten worden door de gedeputeerd grootmeester. Dit leidt tot een bijeenkomst in Batavia (21-22 januari 1897) met alle Indische loges onder leiding van de nieuwe gedeputeerd grootmeester H.J. Meertens (notaris). Deze bijeenkomst wordt gekenschetst door de angst dat men de autonomie zou verliezen. Uiteindelijk wordt in april 1897 op een opvolgende vergadering te Solo besloten om een commissie te vormen die statuten zou ontwerpen. Deze worden afgedrukt in Het Indisch Maçonniek Tijdschrift zodat iedereen kan becommentariëren. Op 13 oktober 1889 worden de statuten met een grote meerderheid aangenomen. Alleen loge "de Vriendschap" is, op principiële gronden, tegen elke vorm van inbreuk op de autonomie. Dit alles past binnen de gedachtegang, welke al in 1886, geuit wordt door een aantal loges, dat Nederland zich eigenlijk niet interesseert voor de situatie van de vrijmetselarij in Indië. De vorming van de Provinciale Grootloge wordt dan ook door sommige als een eerste stap richting een eigen Grootloge gezien, maar door anderen juist als een verlies van zelfstandigheid. Voor Indische loges blijft het een heikel punt: de autonomie van de loges is redelijk groot, en kan zich ook tegen de overheid keren. Zo verzet zich al in 1873 de loge in Soerabaja tegen een feestelijke intocht van de “helden van Atjeh” en wil men liever het Rode Kruis eren. Indisch Grootmeester Frederik Hermanus de Hoog laat zich vanuit zijn voorzitterschap van de Indo-Europeesch Verbond behoorlijk kritisch uit over het beleid van de Nederlandse overheid.

In 1922 kent de Provinciale Grootloge alleen al op Java 14 loges. In 1940 telt Indië 1262 vrijmetselaars waaronder 50 Indische autochtonen en 14 Chinezen

Hasil (Bahasa Indonesia) 1:

Pada 25 Desember 1899 adalah sebagian di bagian tangan "Caballero Provinsi Grand Lodge dari Nederlandsch Indie" didirikan pada Bait loge "bintang di Timur". Ini dari kebutuhan untuk lebih langsung menghubungkan loges di Hindia Belanda. Caballero Gedeputeerd Grand Master dan terus 1906 [14].De directe aanleiding is een ongenoemde loge die bij de oprichting van een liefdadigheidsinstelling verplichtingen aangegaan is die haar financiële draagkracht te boven gaan. Zoals gebruikelijk worden de omringende loges om financiële hulp gevraagd. Loge “Prins Frederik” uit Kota Radja schrijft hierop op 15 maart 1896 een brief aan de gedeputeerd grootmeester van Nederlands-Indië, en lid van de Raad van Nederlands-Indië, G.A. Scherer, om te pleiten voor meer coördinatie. Zo nodig zou dit gedaan moeten worden door de gedeputeerd grootmeester. Dit leidt tot een bijeenkomst in Batavia (21-22 januari 1897) met alle Indische loges onder leiding van de nieuwe gedeputeerd grootmeester H.J. Meertens (notaris). Deze bijeenkomst wordt gekenschetst door de angst dat men de autonomie zou verliezen. Uiteindelijk wordt in april 1897 op een opvolgende vergadering te Solo besloten om een commissie te vormen die statuten zou ontwerpen. Deze worden afgedrukt in Het Indisch Maçonniek Tijdschrift zodat iedereen kan becommentariëren. Op 13 oktober 1889 worden de statuten met een grote meerderheid aangenomen. Alleen loge "de Vriendschap" is, op principiële gronden, tegen elke vorm van inbreuk op de autonomie. Dit alles past binnen de gedachtegang, welke al in 1886, geuit wordt door een aantal loges, dat Nederland zich eigenlijk niet interesseert voor de situatie van de vrijmetselarij in Indië. De vorming van de Provinciale Grootloge wordt dan ook door sommige als een eerste stap richting een eigen Grootloge gezien, maar door anderen juist als een verlies van zelfstandigheid. Voor Indische loges blijft het een heikel punt: de autonomie van de loges is redelijk groot, en kan zich ook tegen de overheid keren. Zo verzet zich al in 1873 de loge in Soerabaja tegen een feestelijke intocht van de “helden van Atjeh” en wil men liever het Rode Kruis eren. Indisch Grootmeester Frederik Hermanus de Hoog laat zich vanuit zijn voorzitterschap van de Indo-Europeesch Verbond behoorlijk kritisch uit over het beleid van de Nederlandse overheid.In 1922 kent de Provinciale Grootloge alleen al op Java 14 loges. In 1940 telt Indië 1262 vrijmetselaars waaronder 50 Indische autochtonen en 14 Chinezen