GrondwetIn het staatsrecht is een c

GrondwetIn het staatsrecht is een constitutie de grondslag van een staat. Deze is vaak, maar niet altijd, vastgelegd in een grondwet, een document waarin de grondrechten en/of de organisatiestructuur van de staat in een bepaald land beschreven staan.

Constituties variëren van land tot land, maar toch zijn er enkele bijna-universele kenmerken. Constituties regelen de organisatie van de overheid, ze zeggen bijvoorbeeld of het een parlementair of presidentieel systeem is, welke mechanismen de wetgevende macht heeft om de uitvoerende macht (het bestuur) te controleren, wat de rol is van de rechterlijke macht en op welke manier de macht verdeeld is tussen de centrale overheid en decentrale organen, zoals provincies en gemeenten.

Ze erkennen meestal ook een aantal fundamentele rechten en vrijheden van burgers, de zogenaamde grondrechten. De betekenis van die rechten kan heel verschillend zijn. Klassieke grondrechten, zoals "vrijheid van meningsuiting", hebben veelal "horizontale werking", dat wil zeggen dat ze niet alleen de burgers beschermen tegen de Staat, maar dat ze ook gelden tussen de burgers onderling. Ze zijn afdwingbaar via de burgerlijke rechter. Sociale grondrechten, zoals "het recht op werk", hebben alleen "verticale werking" en zijn niet via de rechter af te dwingen: ze houden vooral een zorgplicht van de overheid in, dat wil zeggen: de overheid moet zich ervoor inspannen dat zo veel mogelijk burgers ervan kunnen profiteren.

Vrijwel alle democratieën hebben een geschreven grondwet. Voorbeelden van landen zonder geschreven grondwet zijn het Verenigd Koninkrijk en Israël. Het constitutioneel recht ligt daar vast in wetten, gewoontes en rechtspraak.

De grondwet wordt vastgesteld door de (oorspronkelijke) grondwetgever. Dit kan bijvoorbeeld een grondwetgevende vergadering zijn. Het wijzigen van een bestaande grondwet wordt vaak overgelaten aan de gewone wetgever, die een speciale procedure volgt (bijvoorbeeld meerdere lezingen en een gekwalificeerde meerderheid). In diverse landen heeft men een referendum voor grondwetswijziging. In andere landen moet het voorstel twee keer worden goedgekeurd (=twee lezingen). Na de eerste lezing volgen er dan meestal verkiezingen. Bij de tweede lezing is dan vaak een twee derden meerderheid vereist (bv. in België). Daardoor kan een wijzigingsprocedure soms jarenlang duren. Dit soort procedures is bedoeld om zich ervan te verzekeren dat de grondwet alleen wordt gewijzigd als daarvoor een ruime, en liefst ook een duurzame, meerderheid bestaat.

Constituties zijn in beginsel bedoeld om de macht van de staat te beperken en aldus de burgers te beschermen tegen machtsmisbruik.

In constitutionele rechtsstelsels is een belangrijke kwestie de vraag of de rechter bevoegd is wetten te toetsen aan de grondwet. In Nederland is dit niet het geval: de wetten zijn "onschendbaar" (art. 120 Gw.). Daar geldt derhalve de fictie dat een wet, wanneer die eenmaal door het Parlement is aangenomen, geacht wordt overeenkomstig de grondwet te zijn. In Duitsland worden wetten wél door de rechter aan de Grondwet getoetst en daarvoor bestaat een speciaal college, het Constitutioneel Hof of Bundesverfassungsgericht. Zo ook in België: daar is het Grondwettelijk Hof bevoegd om de wetten te toetsen aan een deel van de Belgische Grondwet, dat voornamelijk bestaat uit de fundamentele rechten en vrijheden van de Belgen. In de Verenigde Staten worden de wetten aan de grondwet getoetst door de Supreme Court. Er vindt daar dus wel toetsing plaats, maar door de hoogste "gewone" rechter, niet door een speciaal grondwettelijk hof.

Voor wat de grondrechten betreft is het onderscheid tussen wel of geen toetsing overigens van gering belang omdat - ook in Nederland - de wetten wél kunnen worden getoetst aan internationale verdragen waarin veelal dezelfde grondrechten zijn neergelegd. Het belangrijkste daarvan is het Europees Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). Dit verdrag heeft "directe werking" (art. 93 Gw) zodat de rechters alle wetten aan de verdragsbepalingen moeten toetsen. Als hoogste instantie voor de handhaving van het verdrag is er het bijzondere Hof in Straatsburg (EHRM). Het belang hiervan is niet te onderschatten: in procedures voor dit hof tegen de Staat de Nederlanden sneuvelde onder meer de arrondissementskrijgsraad als militaire rechtbank en het in Nederland tegen overheidsbeslissingen voorheen bestaande Kroonberoep als rechtsgang in het bestuursrecht (Benthem v. Netherlands). Het ging daarbij om elementaire beginselen van rechtsbescherming (art. 6 EVRM; het beginsel van "fair trial").

Het verbod van toetsing aan de grondwet geldt in Nederland alleen voor de formele wet, niet voor lagere wetgeving zoals Algemene Maatregelen van Bestuur en andere Koninklijke Besluiten; Provinciale en Waterschapsverordeningen en verordeningen van gemeenten en andere lagere overheden. Hierin kan in de toekomst echter verandering komen, omdat een voorstel tot grondwetswijziging van het voormalig Tweede Kamerlid Femke Halsema (toenmalig fractievoorzitster van GroenLinks) in december 2008 in eerste lezing is aanvaard. Dit voorstel geeft de rechter de bevoegdheid formele wetten te toetsen aan de klassieke grondrechten in de grondwet. Op deze manier komt het politieke systeem van Nederland dichter bij dat van een constitutionele republiek te liggen. Na de eerstvolgende verkiezingen voor de Tweede Kamer zal de tweede lezing worden ingezet (zie Nederlandse Grondwet).

Hasil (Bahasa Indonesia) 1:

Konstitusi review groupin hukum konstitusional adalah sebuah Konstitusi dasar dari sebuah negara. Ini sering, tetapi tidak selalu, ditetapkan dalam Konstitusi, dokumen menetapkan hak-hak dasar dan/atau struktur organisasi negara di suatu negara tertentu.Konstitusi bervariasi dari satu negara ke negara, tetapi masih ada beberapa karakteristik dekat-universal. Konstitusi mengatur organisasi pemerintah, mereka mengatakan, untuk contoh, atau sistem Parlemen atau Presiden adalah, apa mekanisme legislatif kekuasaan ke Eksekutif (Dewan) untuk memeriksa, apa peran peradilan dan bagaimana kekuasaan legislatur dibagi antara pemerintah pusat dan desentralisasi organ, seperti Provinsi dan kota.Mereka biasanya juga mengenali sejumlah hak-hak dasar dan kebebasan warga negara, hak-hak dasar yang disebut. Arti dari hak-hak tersebut dapat sangat berbeda. Hak-hak fundamental tradisional, seperti "kebebasan berbicara", sering memiliki "horisontal efek", yaitu, mereka tidak hanya melindungi warga terhadap negara, tetapi bahwa mereka juga berlaku antara warga-negara mereka sendiri. Mereka dapat dilaksanakan melalui pengadilan sipil. Sosial mendasar hak, seperti "hak untuk bekerja," hanya "vertikal" dan tidak melalui pengadilan untuk menegakkan: mereka cintai terutama tugas perawatan oleh pemerintah, yaitu pemerintah harus memastikan bahwa warga sebanyak mungkin dapat memperoleh manfaat dari itu.Vrijwel alle democratieën hebben een geschreven grondwet. Voorbeelden van landen zonder geschreven grondwet zijn het Verenigd Koninkrijk en Israël. Het constitutioneel recht ligt daar vast in wetten, gewoontes en rechtspraak.De grondwet wordt vastgesteld door de (oorspronkelijke) grondwetgever. Dit kan bijvoorbeeld een grondwetgevende vergadering zijn. Het wijzigen van een bestaande grondwet wordt vaak overgelaten aan de gewone wetgever, die een speciale procedure volgt (bijvoorbeeld meerdere lezingen en een gekwalificeerde meerderheid). In diverse landen heeft men een referendum voor grondwetswijziging. In andere landen moet het voorstel twee keer worden goedgekeurd (=twee lezingen). Na de eerste lezing volgen er dan meestal verkiezingen. Bij de tweede lezing is dan vaak een twee derden meerderheid vereist (bv. in België). Daardoor kan een wijzigingsprocedure soms jarenlang duren. Dit soort procedures is bedoeld om zich ervan te verzekeren dat de grondwet alleen wordt gewijzigd als daarvoor een ruime, en liefst ook een duurzame, meerderheid bestaat.Constituties zijn in beginsel bedoeld om de macht van de staat te beperken en aldus de burgers te beschermen tegen machtsmisbruik.Dalam sistem hukum konstitusional adalah sebuah isu yang penting mengenai apakah pengadilan mempunyai yurisdiksi untuk meninjau undang-undang Konstitusi. Hal ini tidak terjadi di Belanda: hukum "diganggu gugat" (Pasal 120 Gw.). Oleh karena itu, ada fiksi bahwa hukum, sekali diadopsi oleh Parlemen, seharusnya sesuai dengan Konstitusi. Di Jerman, tetapi oleh Mahkamah Konstitusi hukum ditinjau dan ada seminar khusus, Mahkamah Konstitusi atau Bundesverfassungsgericht. Demikian pula di Belgia: ada Mahkamah Konstitusi memiliki yurisdiksi untuk meninjau undang-undang untuk bagian dari Konstitusi Belgia, yang terdiri dari azasi dan kemerdekaan dari Belgia. Di Amerika Serikat adalah undang-undang untuk ditinjau oleh Mahkamah Konstitusi. Tidak ada begitu disebut review, tetapi oleh hakim "biasa" tertinggi, bukan oleh pengadilan konstitusional khusus.Apa hak-hak mendasar adalah, Selain itu, perbedaan antara apakah atau tidak review kecil penting karena-juga di Belanda-the hukum tetapi dapat dinilai dalam terang perjanjian internasional di mana banyak hak-hak dasar yang sama yang ditetapkan. Yang paling penting adalah Konvensi Eropa untuk perlindungan hak asasi manusia dan kebebasan fundamental (ECHR). Perjanjian ini memiliki "efek langsung" (Pasal 93 Gw) sehingga para hakim semua undang-undang ketentuan dalam perjanjian. Sebagai otoritas tertinggi untuk pelaksanaan perjanjian ada pengadilan khusus di Strasbourg (ECHR). Ini adalah penting untuk tidak dianggap remeh: dalam proses sebelum pengadilan ini terhadap negara Belanda dibunuh, antara lain, pengadilan distrik dan Belanda sebagai militer krijgsraad terhadap keputusan pemerintah di yang sudah ada sebelumnya mahkota pekerjaan sebagai keadilan dalam hukum administratif (Benthem ay Belanda). Memperhatikan prinsip-prinsip perlindungan hukum (Pasal 6 dari ECHR; prinsip "adil").Pengharaman mengecek silang dengan Konstitusi di Belanda hanya untuk hukum formal, bukan untuk undang-undang rendah seperti perintah umum di Dewan dan dekrit Royal lainnya; Waterschapsverordeningen dan peraturan provinsi dan kota dan otoritas lokal lainnya. Namun, dapat, berubah di masa depan, sebagai usulan amandemen konstitusi adalah mantan anggota parlemen Femke Halsema (mantan Presiden Grup kiri hijau) pada bulan Desember 2008 telah diterima dalam bacaan pertama. Proposal ini memberikan hakim otoritas tindakan terhadap hak-hak fundamental tradisional dalam Konstitusi. Dengan cara ini sistem politik Belanda bahwa Republik konstitusional. Setelah pemilu berikutnya ke kedua Chamber akan digunakan kedua membaca (Lihat Konstitusi Belanda).